Ongeveer twee jaar geleden ontstond in het Kralingse Bos tijdens de storm van januari veel schade. Veel grote bomen waren pardoes met wortel omgevallen. Dit was niet zozeer de schuld van de storm, maar het gevolg van jaren achterstallig onderhoud.
De bodemgesteldheid is penibel door jarenlang inklinken. Bomen wortelen slecht en staan met name in de wintermaanden permanent onderwater. Een frisse storm is voor de grotere bomen het laatste zetje om, om te vallen. Ook wie dezer dagen langs de oevers loopt ruikt rotting en bederf.
Plantvakken staan vaak van november tot februari of zelfs langer onder water en oogt als een moeraslandschap.
De gemeentelijke groenbudgetten voorzien al jaren vooral in gras maaien, het in stukjes zagen van bomen en het incidenteel graven van greppels.
Nuttig werk. Maar in totaliteit armoe troef.
De door storm ontstane open plekken moeten open blijven. Dat staat ecologisch, maar verhult structureel onderliggende problemen. Brengt deze aan het licht!
De hoop is nu gevestigd op Grootaandeelhouder Rotterdam. Die ontvangt ruim 1 miljard euro uit de verkoop van Eneco.
De waarschuwing is dat we het vrijgekomen geld niet verjubelen.
Gebruiken voor een investeringsfonds waar iedereen profijt van heeft. Met pakweg 10 tot 15 miljoen euro komen we een heel eind en kunnen we makkelijk 15 jaar vooruit.
Die tijd is nodig voor verbetering en stapsgewijze aanpassingen. Geen kaalslag, maar diepte-investering. Met goede plannen en een aanpak waarin draagvlak centraal staat als een eigentijdse structuur voor beheer.
Ondanks vele bezoekers kan niemand voor het bos opkomen. Een goede vertegenwoordiging is dan van belang. Die is te veel versnipperd en/of worden ad-hoc verzameld in een rondje Kralingse Plas.
Honderd jaar geleden lag een visie ten grondslag aan het huidige Kralingse Bos. Laat de gebiedscommissie samen met de Rotterdamse raad deze buitenkans aannemen d.m.v. een fonds. Dit is het moment om te inverteren in het Kralingse Bos. Zodat de mensen kunnen blijven genieten van deze unieke plek in Rotterdam.